Din Eğitimi ve Öğretimi Alan Becerileri (DAB)
Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli'nde din eğitimi ve öğretimine yönelik alan becerilerinin yapılandırılmasında Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli Öğretim Programları Ortak Metni, literatür, alanın kendine özgü yapısı, bu alandaki derslerle ilgili mevzuat ve sosyal ihtiyaçlar ile çağın gereklilikleri göz önünde bulundurulmuştur. Din eğitimi ve öğretimi alan becerileri ilgili tüm dersleri kapsayan bir yapı esas alınarak belirlenmiştir. Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli’nde temel kaynakları kullanma, dinî kaynakları tetkik, tahkik, tefekkür, dinî delillere başvurma, tatbik, tilavet ile hitabet ve mesleki uygulama olmak üzere sekiz din eğitimi ve öğretimi alan becerisine yer verilmiştir.
Din eğitimi ve öğretimi alan becerileri, öncelikle kavramsal beceriler arasında yer alan bütünleşik beceriler ile benzer bir yapıda tasarlanmıştır. Bütünleşik beceri setinin karşılayamadığı durum veya süreçler için alana özgü bütünleşik beceriler tanımlanmıştır. Bu anlamda din eğitimi ve öğretimi alan becerileri ile kavramsal beceriler arasında karşılıklı ve güçlü bir bağ bulunmakta; iki beceri türünün birbirinin gelişimini destekleyen yapısı da ön planda tutulmaktadır.
Alan becerilerinin kazanılabilmesi noktasında belirli süreçlerin çok boyutlu bir yapıda iç içe geçtiği kabul edilmelidir. Her bir alan becerisinin kazanılması için bir veya birden fazla bütünleşik beceri ve süreç bileşeninin edinilmesi beklenmektedir. Bu yönüyle süreç bileşenleri bir becerinin nasıl öğrenileceği ve öğretileceği konusunda da bir kılavuz niteliği taşımaktadır. Ayrıca bu detaylı anlatım, alan becerileri ile ilgili ölçme ve değerlendirme araçlarının geliştirilip uygulanması açısından yol gösterici olacaktır. Süreç bileşenleri hem öğrenme-öğretme uygulamaları için hem de ölçme-değerlendirme süreçleri için yol gösterici nitelik taşımaktadır.
Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli'nde öğrencilerin aksiyolojik olgunluğa erişmeleri, yetkin ve erdemli insanın önemli bir özelliği sayılmıştır. Din eğitimi ve öğretimi alan becerilerinin temel hedefleri arasında öğrencilerin aksiyolojik olgunluğa ulaşabilmesine imkân verecek eğitim ortamlarının ve süreçlerinin desteklenmesi de yer almaktadır. Din eğitimi ve öğretimi alan becerileri; ahlaki bilinç, estetik bakış açısı kazandırma ve kaynakları çözümleyebilme yoluyla öğrencilerin değerleri ve ahlaki ilkeleri daha iyi anlayıp değerlendirebilmelerine katkı sunmaktadır. Bu bakımdan din eğitimi ve öğretimi alan becerileri; öğrencilerin çevrelerini algılaması, buna uygun davranma becerisiyle düşüncelerini hayata geçirmesi, estetik ve ahlaki duyarlılığa sahip olması ve dinî bilgiyi gündelik hayatta işlevsel bir şekilde kullanabilmesi arasındaki bağa işaret etmektedir. Bu bağ, öğrenci profili ve Erdem-Değer-Eylem Çerçevesi açısından din eğitimi ve öğretimi alan becerilerinin yerini de vurgulamaktadır. Din eğitimi ve öğretimi alan becerilerinin her öğrencinin Türk Millî Eğitimi'nin amaçlarına ulaşabilme potansiyeline katkıda bulunacağı düşünülmektedir.
Öğretim programlarında din eğitimi ve öğretimine yönelik alan becerilerine yer verilirken dersler arasındaki mahiyet farklılıkları ve hedef kitlenin özelliklerinin gözetilmesi gerekmektedir. Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı geliştirilirken alan becerilerinin din öğretimi kapsamında kullanılması ile seçmeli Din, Ahlak ve Değer grubu dersleri ya da imam hatip lisesi meslek dersleri öğretim programları geliştirilirken alan becerilerinin din eğitimi kapsamında kullanılması arasında farklılık olacaktır.